kosmetyczki.net - serwis kosmetyczek i kosmetologów

KOSMETYKA DLA AMATORÓW => Artykuły o kosmetyce => Wątek zaczęty przez: Gość w 2006-01-07, 20:26:05

Tytuł: skóra
Wiadomość wysłana przez: Gość w 2006-01-07, 20:26:05
Skóra
No ale to już jest podstawa dla kosmetyczki  :evil:

Czy jesteście ciekawe jak zbudowana jest Wasza skóra? To nie tylko "koperta" okrywająca ciało. Musicie uświadomić sobie, że skóra jest organem, tak jak wątroba, czy serce.
Czy spodziewałybyście się, że skóra może ważyć ok. 3 kg i mieć powierzchnię ok. 2 m2?
Bez skóry nie moglibyśmy żyć. Spełnia ona bardzo ważne funkcje w organizmie np. ochronne, wydzielnicze, termoregulacyjne, resorpcyjne, jako narząd czucia.
Przedstawię Wam w skrócie budowę skóry.
Zdziwicie się, gdy zobaczycie jak bardzo jest to złożona struktura. Skóra składa się z:
naskórka
skóry właściwej
tkanki podskórnej
Naskórek to bezpośrednia granica między organizmem a otoczeniem. Składa się z pięciu warstw. Komórki naskórka podlegają odnowie. Proces odnowy komórkowej trwa średnio 28 dni.
Na powierzchni naskórka znajduje się ochronna warstewka tzw. płaszcz lipidowy. Obecność tej warstewki jest ważna dla zachowania właściwego nawodnienia warstwy rogowej naskórka.

Skóra właściwa znajduje się pod naskórkiem.
Składa się z tkanki tłuszczowej i łącznej, tu znajdują się naczynia krwionośne, zakończenia nerwowe, przydatki skórne. Skórę właściwą tworzą włókna kolagenowe, sprężyste i retikulinowe. To właśnie od kondycji tych włókien w dużym stopniu zależy jak szybko będą pojawiały się zmarszczki.

Tkanka podskórna to głębiej położona warstwa, Budują ją zraziki tłuszczowe przedzielone tkanką łączną włóknistą. Tam też znajdują się części wydzielnicze gruczołów potowych , włókna nerwowe i naczynia krwionośne.

Opis budowy skóry jest bardzo ogólny. Nie chcę Was zanudzać bardziej wnikliwymi analizami. Dla bardziej ciekawskich przedstawiam rysunek obrazujący budowę skóry.



Pełny schemat w nowym okienku
Tytuł: skóra
Wiadomość wysłana przez: Gość w 2006-01-07, 20:27:24
Wytwory naskórka: pazury, kopyta, rogi pustorożców, rogi jeleniowatych, włosy.
Budowa:
Naskórek, korzeń włosa, łodyga włosa, gruczoł łojowy, mięsień przywłosisty, gruczoł potowy, opuszka włosa, mieszek włosowy, brodawka włosa, cebulka włosa

W skórze właściwej znajdują się naczynia krwionośne, zakończenia nerwowe i gruczoły:
- Łojowy – wydziela łój do mieszków włosowych
- Potowy – wydzielaja pot na powierzchnię skóry
- Cewkowy
- Mleczne
- Zapachowe
Tytuł: skóra
Wiadomość wysłana przez: Gość w 2006-01-07, 20:29:02
Skóra mężczyzny, niezależnie od tego, jakie są wypowiedzi na ten temat, jest inna od skóry kobiecej, choć według niektórych źródeł nie odbiega zbytnio od niej. Trzeba jednak podkreślić te sprawy, które nas rozróżniają.
Po pierwsze chciałbym podkreślić, że dużą rolę w tej różnicy odgrywa hormon testosteron, gdyż jest on najważniejszym czynnikiem hormonalnym w organizmie. Ma on wpływ między innymi na bardziej rozwinięty układ włosowy u mężczyzn i większą zawartość gruczołów łojowych w skórze.

Zwiększona zawartość tych gruczołów oraz układu włosowego sprawia dwukrotnie wyższe wydzielanie sebum, dzięki któremu skóra jest bardziej odporna na działanie czynników z zewnątrz. Jednakże duża zawartość gruczołów łojowych ma także swój minus, którym jest skłonność do występowania zaskórników.

Również większa jędrność i elastyczność męskiej skóry, dzięki większej zawartości elastyny i kolagenu, znajdujących się w skórze, jest ważną różnicą. Skóra mężczyzn jest także grubsza od kobiecej. Przy wymienianiu różnic trzeba podkreślić, że skóra mężczyzn bywa często podrażniona i przekrwiona, pomimo tego, że może być tłusta.

Wykonywanie zabiegów kosmetycznych i masaży u mężczyzn sprawia większą trudność w pracy kosmetyczki. Spowodowane jest to większą ilością zarostu, a co za tym idzie utrudnionymi ruchami manualnymi czy nakładaniem, a także usuwaniem środków kosmetycznych. Jak każdy mężczyzna wie, wykonanie gwałtownych ruchów pod włos może być bolesne dla mężczyzny, może to być także nieprzyjemne dla osoby wykonującej zabiegi, co już wielokrotnie było powtarzane przez wiele osób.

Kolejną różnicą miedzy skórą kobiet a mężczyzn jest to, że panowie nie stosują odpowiednich dla nich kosmetyków. Związane jest to z niewiedzą, zbyt małą ilością gabinetów dla mężczyzn, a także niewielkimi ilościami informacji o kosmetykach i pielęgnacji skóry męskiej.

Poza tym nie wszyscy mężczyźni prowadzą higieniczny tryb życia. Na wygląd skóry ma wpływ nadmierne palenie papierosów, przebywanie w zadymionych pomieszczeniach, spożywanie zbyt dużej ilości alkoholu, a także nieodpowiednia dieta.
Mężczyźni poprzez wykonywane zawody mogą mieć zniszczoną skórę. Przecież mężczyźni w większości przypadków są mechanikami, górnikami, hutnikami, spawaczami, pracują w stoczniach i w ciężkich warunkach atmosferycznych.
To mężczyźni mają częściej kontakt z chemikaliami, np. smar lub olej samochodowy.
Reesumując, szkodliwe czynniki mają wpływ na wygląd i stan męskiej skóry, a także na różnice pomiędzy skórą mężczyzn a kobiet.


Teraz przyjrzymy się szczegółowo budowie i funkcjonowaniu skóry.

Skóra jest narządem pokrywającym całe ciało. Pełni wiele funkcji, miedzy innymi:
- chroni przed uszkodzeniami fizycznymi, a także termicznymi.
- jest osłoną dla narządów wewnętrznych między innymi przed bakteriami, a także przed działaniem czynników chemicznych.
- ma duże znaczenie w regulacji ciepła i gospodarki wodnej. Może gromadzić wodę w postaci obrzęku a w razie odwodnienia ulegać wysuszeniu.
- w żylnych zbiornikach skóry może gromadzić się również krew.
- jest ważnym narządem wydzielniczym oraz receptorem odbierającym bodźce zewnętrzne.
- bierze udział w procesie przemiany materii, przeprowadza syntezę witaminy D.
- skóra także pochłania i odbija światło.

Budowa skóry jest u wszystkich taka sama. Jedynie grubość naskórka, stopień nawilżenia skóry oraz ilość przydatek skórnych, np. włosów i gruczołów łojowych jest drobną różnicą. Skórę tworzą trzy warstwy, są nimi: naskórek, skóra właściwa i tkanka podskórna.

Barwę skóry określają czynniki genetyczne, mogą być nimi między innymi zawartość barwnika, przepływ krwi, delikatna struktura powierzchniowa. Na barwę mają również wpływ czynniki poza genetyczne takie jak opalanie się na solarium, używanie samoopalaczy, czy choćby spożywanie soku z marchwi.

Powierzchnia, grubość oraz masa skóry zależą od właściwości osobniczych człowieka. Według najnowszych badań powierzchnia skóry dorosłego człowieka waha się od około 1,5 do 2 metrów kwadratowych. Grubość skóry waha się od 0,5 do 4 milimetrów. Jej masa wraz z tkanką podskórna wynosi około 20 kilogramów. Na masę skóry składają się także:
- naskórek ma około 0,5 kilograma.
- skóra właściwa ma około 3 kilogramów.
Skórę można także podzielić na skórę cienką, która zawiera włosy oraz skórę grubą bez włosów i gruczołów łojowych. Z tym, że ta pierwsza znajduje się na prawie całej powierzchni ciała, a ta ostatnia tylko na stopach i dłoniach.

W okolicach naturalnych otworów ludzkiego ciała, skóra delikatnie zmienia swoją budowę. Zastępując naskórek wielowarstwowym płaskim nabłonkiem zbudowanym z warstwy podstawnej i przechodzi w błony śluzowe.

Skóra właściwa.

Skóra właściwa utworzona jest z dwóch warstw ściśle współpracujących ze sobą: brodawkowatą oraz siateczkowatą. Odpowiada ona za elastyczność i trwałość całego organu. Właśnie w skórze właściwej są wchłaniane substancje z kosmoceutyków, które tu docierają.
Skóra właściwa graniczy z warstwą podstawną naskórka, oddzielone są jednak błoną podstawną. Naskórek wraz ze skórą właściwą połączone są dzięki wpukleniom naskórka w skórę właściwą, zwanymi soplami naskórka oraz brodawkom łącznotkankowym, czyli wpukleniami skóry w naskórek.

Warstwa brodawkująca skóry właściwej znajduje się tuż pod naskórkiem. Zawiera w sobie brodawki wypełnione naczyńkami krwionośnymi i nerwami. Dzięki dyfuzji substancje odżywcze trafiają do naskórka.
W warstwie siateczkowatej dominują z kolei biegnące pęczkami włókna kolagenowe. Występują w nich gruczoły, np. łojowe.
Skóra właściwa zawiera w sobie także przydatki skórne takie jak włosy z mieszkami włosowymi oraz gruczoły łojowe i potowe, powstałe w wyniku wniknięcia naskórka w skórę. Przydatki te odgrywają ważną rolę w organizmie.

Gruczoły potowe dzielą się na małe i duże, mają cewkową budowę.
Małe, funkcjonujące od urodzenia w prawie całej skórze, usytuowane są szczególnie na dłoniach i stopach. Z kolei duże występują tylko w pewnych miejscach ciała, np. w okolicach narządów płciowych, otoczki sutkowej czy pach. Swoje funkcjonowanie zaczynają dużo później niż małe, bo dopiero w okresie dojrzewania.

Gruczoły łojowe mają budowę pęcherzykową, jedno lub wielogronkową. Ich komórki tracą organella na rzecz łoju, którym się wypełniają. Wydzielając łój na zewnątrz, tworzą w ten sposób kwaśny płaszcz lipidowy. Włosy składają się z kolei z trzech części: łodygi, korzenia i cebulki. Wokół cebulki są komórki rozrodcze, dzięki którym włos rośnie na długość. Włosy zawierają w sobie melanocyty, a korę włosa tworzy keratyna twarda.

Naskórek.

Naskórek jest nabłonkiem wielowarstwowym płaskim rogowaciejącym, pochodzenia ektodermalnego. Zbudowany jest z pięciu warstw: podstawnej, kolczystej, ziarnistej, jasnej oraz rogowej. Wszystkie te warstwy mają inną budowę, pełnią inną rolę, powstają w nich różne produkty.
Warstwą, dzięki której następuje regeneracja naskórka jest warstwa podstawna. Występuje tu komórka macierzysta nabłonka. Warstwa ta składa się z jednego rzędu wysokich walcowatych komórek. Znajduje się ona najbliżej kości i skory właściwej.
Drugą warstwą jest warstwa kolczysta, którą buduje kilka pokładów komórek wielobocznych połączonych licznymi desmosomami. Powstają tu wieloblaszkowate ciała. Warstwa podstawna oraz kolczysta są zwane także warstwami rozrodczymi naskórka.
Z kolei trzecią warstwę, ziarnistą, tworzy kilka pokładów komórek zawierających elektronowo gęste ziarna profilagryny.
Wyróżniamy także warstwę jasną naskórka, silnie zgrubiałą. Występuje ona w tak zwanej skórze grubej, która jest na dłoniach i podeszwach stóp. Jest to skóra bez włosów.
Ostatnią warstwą, najbardziej oddaloną od skóry właściwej, jest warstwa rogowa, tworzona przez komórki całkowicie zrogowaciałe. Są one pozbawione organelli komórkowych. W warstwie tej wyróżnia się dwie blaszki:
- wewnętrzna, gdzie komórki są ze sobą połączone i dobrze przytwierdzone.
- zewnętrzna, gdzie komórki ulegają złuszczaniu.
Jest to najbardziej skomplikowana warstwa naskórka, gdyż zawiera ona barierę naskórkową. Chroni ona przed wnikaniem drobnoustrojów bakteriotwórczych, przed czynnikami termicznymi, mechanicznymi, a także przed promieniowaniem ultrafioletowym. Sama bariera naskórkowa ma złożoną budowę, składa się z trzech składników:
- filament matrix complex- są to włókienka keratyny, które są spojone filagryną, czyli dojrzałym białkiem.
- koperta wewnętrzna, która wzmacnia błonę komórkową i chroni ją (zbudowana jest ona z kompleksu kilkudziesięciu białek, np. inwolukryna).
- fosfolipidy, które są uwolnioną zawartością ciał wieloblaszkowatych, powstałych w warstwie kolczystej naskórka, np. ceramidy.

W naskórku wyróżniamy także trzy populacje tworzących go komórek. Pierwszą i główną masą są keratynocyty. Ich czas przejścia od warstwy podstawnej do rogowej trwa od pięciu do trzydziestu dni.
Drugą populację stanowią komórki, które są pomocniczymi komórkami odpowiedzi immunologicznej. Rozpoznają one obce antygeny, a następnie wędrując do okolicznych węzłów chłonnych prezentują je limfocytom T. Populacja ta zwana jest komórkami Langerhansa.

Tkanka podskórna.

Tkanka podskórna znajduje się pod skórą właściwą. Zawiera w sobie cebulki włosów. Również tutaj kończą się gruczoły potowe.
Dzięki swojej budowie jest ona ochroną przed urazami mechanicznymi i stanowi solidną podporę dla skóry. Zbudowana jest z różnej ilości zrazików tkanki tłuszczowej złożonej z komórek poprzedzielanych tkanką łączną włóknistą luźną. Poprzez swoje położenie i budowę łączy ona skórę z kośćmi i mięśniami.
W zależności od stanu odżywiania, wieku a także rodzaju płci zależy grubość i kształt tej tkanki, czyli kształt i grubość tworzących ją zrazików. Na przykład osoby z nadmiernie rozrośniętą tkanką podskórną, np. osoby puszyste oraz niektórzy sportowcy siłowi, mają niedokrwioną tę tkankę, co prowadzi do jej złego odżywienia. Taki rozrost doprowadza także do zaburzeń odprowadzania produktów ubocznych przemian materii do naczyń limfatycznych. Objawem zewnętrznym takiego rozrostu jest, np. cellulit
Tytuł: skóra
Wiadomość wysłana przez: Gość w 2006-01-07, 20:34:21
1
ZMIANY W SKÓRZE ZWIĄZANE Z UPŁYWEM LAT
WPŁYW TERAPII FITOHORMONALNEJ
dr med. Helena Rotsztejn
Starzenie skóry jest procesem złożonym zależnym od czynników zewnętrznych
(oddziaływanie środowiska- promieniowanie UV, skażenia, infekcje, stresy, palenie tytoniu) oraz
wewnętrznych (ogólnej kondycji organizmu, w tym gospodarki hormonalnej). Zapoznanie się ze
zmianami zachodzącymi w skórze z upływem lat winno być poprzedzone prześledzeniem jej
budowy . Czynniki szkodliwe z różną mocą mogą oddziaływać na poszczególne elementy skóry.
Skóra zbudowana jest z :
- naskórka ------ warstwy
- skóry właściwej ------ warstwy
- tkanki podskórnej ------ głównie zraziki tłuszczowe
Ryc.1. Schemat budowy skóry
Naskórek
Skóra właściwa
Gruczoł łojowy
Tkanka podskórna
rogowa
ziarnista
kolczysta
podstawna
brodawkowata
siateczkowata
2
Skóra pełni rolę bariery ochronnej, osłaniającej narządy wewnętrzne przed wpływami środowiska
zewnętrznego ( mechanicznymi, chemicznymi, fizycznymi i bakteryjnymi). Bierze udział w
czynności wydzielniczej ( na zewnątrz ) i resorbcyjnej (wchłanianie), w metabolizmie białek,
węglowodanów, lipidów i witamin. Jest narządem czucia oraz odgrywa znaczącą rolę w procesach
odpornościowych (immunologicznych) ustroju ludzkiego (3).
Ważną cechą mającą wpływ na wygląd to elastyczność skóry. Zależy ona w dużym stopniu od
właściwej budowy i funkcjonowania skóry właściwej. Tu występuje tkanka łączna włóknista,
zawierająca dużą ilość włókien kolagenowych i sprężystych (elastycznych). Kolagen to białko
stanowiące aż 70% suchej masy skóry, a włókna sprężyste zaledwie 3%. W skórze właściwej
znajduje się substancja podstawowa, silnie uwodniona, w której leżą komórki i włókna. Poniżej
znajduje się tkanka podskórna. Zawiera ona niewielkie ilości luźnej tkanki łącznej oraz znaczne
ilości tkanki tłuszczowej.
Z upływem lat pojawiają się w skórze zmiany zanikowe, elastoza, narastajaca suchość oraz
wzrost ilości reaktywnych form tlenu (7).
Zmiany zanikowe dotyczą wszystkich warstw skóry. Zanik naskórka polega na jego
scieńczeniu, spłaszczeniu linii skórno-naskórkowej. Strefa podnaskórkowa oraz tkanka podskórna
ulega także zwężeniu. W układzie naczyniowym skóry zmniejsza się liczba naczyń oraz następują
niekorzystne ich zmiany anatomiczne (pogrubienie ścian).
Znać o sobie daje także proces elastozy. Polega on na powstaniu niepełnowartościowych i
pofragmentowanych włókien sprężystych (elastycznych). Elastoza oraz starzenie skóry wywołane
wpływem promieni słonecznych to bezpośrednie przyczyny pojawiania się zmarszczek, najbardziej
charakterystycznej cechy skóry dojrzałej. Ilość elementów komórkowych tkanki łącznej, głównie
fibroblastów, zmniejsza się wraz z wiekiem i eliminowana jest w procesie apoptozy, czyli
zaprogramowanej śmierci komórki. Fibroblasty produkują mniejszą ilość kolagenu oraz mniejsze
ilości lipidów. Te ostatnie odpowiedzialne są między innymi za nawilżenie skóry.
Komórki naskórka są także czynnikiem, który odpowiada za nawilżenie skóry. Są one
wypełnione związkiem posiadającym własności higroskopijne, dzięki czemu zatrzymują wilgoć.
Zmniejszenie suchości skóry polega na stosowaniu preparatów natłuszczająconawilżających.
Mogą to być kremy, maści, mydła lecznicze oraz specjalne płyny do kąpieli. Do
głównych składników wymienionych preparatów należą lipidy i nawilżacze. Stosowane zewnętrznie
lipidy wnikają w przestrzenie międzykomórkowe warstwy rogowej i odbudowują lipidy naskórka
oraz gromadzą się na powierzchni, hamując przezskórną utratę wody (9,18). Nawilżacze to związki
higroskopijne takie jak gliceryna, glikol propylenowy, mocznik. Wnikają one do warstwy rogowej,
przyciągając wodę ze skóry właściwej do zewnętrznych warstw naskórka (5).
Wszystkie procesy, składające się na powstanie dojrzałej skóry, ulegają nasileniu pod
wpływem promieniowania ultrafioletowego A(UVA,320-400nm) oraz promieniowania B (UVB,280-
3
320). Promieniowanie UVC zostaje prawie całkowicie pochłonięte lub rozproszone w warstwie
ozonowej atmosfery, nie ma więc wpływu na starzenie się skóry (4).
Najbardziej szkodliwe jest przebywanie na słońcu w środku dnia, gdy kąt padania
promieni jest największy, obrazowo podając, cień człowieka jest wówczas krótszy niż on sam.
Rano i wieczorem cienie są dłuższe, a promieniowani UV znacznie mniejsze.
Niekorzystne procesy przebiegające w skórze wraz z wiekiem wpływają na pojawienie się
szeregu objawów. Do częściej występujących należy tzw. rogowacenie słoneczne, nazywane
także starczym. W warstwie rogowej zachodzą nieustannie dwa procesy-rogowacenia i
złuszczania. Powinny one znajdować się w równowadze – tyle samo komórek ulega złuszczeniu
co przybywa nowych (2). W rogowaceniu starczym proces ten jest zaburzony. Skóra jest sucha,
łuszcząca (nadmiernie rogowaciejąca), z licznymi przebarwieniami i odbarwieniami, rozszerzonymi
naczyniami krwionośnymi, o szarożółtym wyglądzie. Na takim podłożu mogą tworzyć się raki
skóry.
Innymi zaburzeniami rogowacenia są brodawki starcze (łojotokowe), występujące w postaci
mniej lub bardziej wyniosłych hiperkeratotycznych grudek, często brunatno przebarwionych, o
nierównej powierzchni. Umiejscawiają się zwykle w okolicach łojotokowych, głównie
międzyłopatkowej i skroniowej. Nie ulegają zwyrodnieniu złośliwemu.
Na grzbietach rąk pojawiają się jako płaskie wykwity plamiste, podobne do plam
soczewicowatych, często nazywane plamami starczymi.
W odróżnieniu od plam starczych, występują również plamy soczewicowate złośliwe, duże,
brązowe, często na policzkach zniszczonych słońcem, które mogą wiele lat pozostawać
niezmienione lub być początkiem jednego z najgroźniejszych nowotworów złośliwych-czerniaka
złośliwego.
Na powiekach i szyi często spotykane są tzw. włókniaki nitkowate, miękkie kilkumilimetrowe
guzki barwy skóry lub trochę ciemniejsze.
Do zmian naczyniowych, typowych dla wieku dojrzałego, należą również naczyniaki
starcze, tzw. punkty rubinowe – kopulaste wykwity o średnicy rzędu kilku milimetrów, barwy
żywoczerwonej, występujące głównie na tułowiu. Innego typu zmiany naczyniowe, pojawiające się
z wiekiem, to teleagiektazje, czyli pękające drobne naczynia skórne.
Hormonalna terapia zastępcza a starzenie skóry
Skóra jest narządem zależnym od estrogenów i odgrywa ważną rolę w ich metabolizmie.
Receptory estrogenowe znajdują się w wielu narządach, w tym także w skórze, a androgeny
ulegają metabolizmowi do estrogenów w podskórnej tkance tłuszczowej w ilościach mogących
wpływać na ogólnoustrojowy poziom estrogenów.
Chociaż starzenie jest procesem fizjologicznym, to od dawna szukano metod, które mogą w
znacznym stopniu proces ten zahamować i na wiele lat powstrzymać (6,14,15,16). Do takich
należy hormonalna terapia zastępcza (HTZ). Wielomiesięczna HTZ obok wielu innych
4
korzystnych działań na ustrój kobiety, ma również wpływ na wygląd skóry – jej wygładzenie,
wzmożenie elastyczności i zmniejszenie utraty wody (8). Badania histopatologiczne dowiodły, że
po 6-miesięcznej kuracji HTZ wyraźnie zwiększa się liczba włókien kolagenowych w skórze kobiet
leczonych w stosunku do grupy kontrolnej. Wzrasta grubość naskórka oraz ilość wytwarzanego
łoju przez gruczoły łojowe. Obecnie coraz częściej stosuje się estrogeny również w kremach.
Powodują one znaczącą redukcję zmarszczek oraz poprawę elastyczności skóry.
W ostatnich latach, obok HTZ stosuje się fitoestrogenową terapię zastępczą (FTZ).
Stwierdzono, że niektóre flawonoidy roślinne mają budowę podobną do hormonów estrogenowych
i można je stosować zarówno doustnie, jak i w postaci kremów. Do fitoestrogenów należą między
innymi izoflawonoidy sojowe. Regularne ich stosowanie przyczynia się do spadku ćiśnienia
tętniczego krwi, obniża ryzyko chorób serca oraz chorób nowotworowych (1,10,13).
Estrogenom kobiety zawdzięczają gładką i jędrną cerę.
Estrogeny wpływają korzystnie na krążenie krwi w skórze, odpowiadają za syntezę włókien
kolagenowych, które stanowią rusztowanie skóry, oraz jej właściwe nawilżenie.
W okresie menopauzy w organizmie kobiety dochodzi do zmian hormonalnych – obniża się
poziom estrogenów. Kiedy praca jajników ustaje, skóra zaczyna starzeć się szybciej.
Aby pomóc skórze przetrwać ten trudny czas specjaliści polecają stosowanie preparatów z
hormonami z roślin np. z soi. Zawarte w soi fitoestrogeny : daidzeina i genisteina, budową
przypominają kobiecy estrogen. Idealnie naśladują jego działanie.
Fitoestrogeny pobudzają syntezę nowych włókien kolagenowych, ale chronią również stare włókna
kolagenowe skóry. Wychwytują wolne rodniki, które uszkadzają błony komórkowe.
Proces starzenia się skóry związany jest z pojawianiem się w niej procesów zapalnych, które
powodują uszkadzanie naczyń krwionośnych, niszczenie komórek skóry i prowadzą do
powstawania zmarszczek.
Fitoestrogeny wygaszają procesy zapalne w skórze.
Wpływ witaminy A, C i E na wygląd skóry
Witaminy w kosmetykach stosowane są od wielu lat. Stanowią one uzupełnienie naturalnych
zasobów skóry, które nie zawsze wystarczają do prawidłowego jej funkcjonowania. Największe
znaczenie mają witaminy A,C i E.
Witamina A – retinol oraz jej pochodne zwane retinoidami, mogą występować w postaci naturalnej
oraz syntetycznej. Rośliny zawierają prowitaminę A ( B-karoten ), która w organizmie ulega
przemianom w procesach biochemicznych do retinolu (witaminy A), retinalu i kwasu retinowego.
Największe działanie na skórę wywiera retinol. Powoduje on zmniejszenie rogowacenia naskórka,
pobudza podziały komórek warstwy podstawnej. Witamina A, pomimo tego że większość jej
pozostaje w naskórku, działa również głębiej, na fibroblasty znajdujące się w skórze właściwej.
5
Zmniejsza ich rozpad oraz normalizuje funkcję produkcji kolagenu. Procesy te poprawiają koloryt
skóry, lepsze natlenienie, uwodnienie oraz przyczyniają się do wygładzenia zmarszczek (17).
Witamina C od dawna aplikowana na skórę jest jednym związkiem chemicznymkwasem
askorbinowym. Pochodzi głównie z naturalnych źródeł-warzyw i owoców. Jej udział
związany jest z działaniem przeciwrodnikowym, fotoprotekcyjnym oraz wpływem na wzmożoną
produkcję kolagenu. Powoduje to poprawę wygladu skóry, rozjaśnienie przebarwień, zmniejszenie
rumienia i objawów reakcji zapalnej. Kwas askorbinowy nie posiada właściwości wnikania w
struktury lipidowe skóry, wobec tego wprowadzany jest w nośnikach, jakimi są liposomy (11).
Witamina E to nazwa stosowana do grupy związków zwanych tokoferolami. Dzięki swoistej
budowie chemicznej hamuje uwalnianie wolnych rodników tlenowych oraz posiada powinowactwo
do lipidów (błon komórkowych, substancji międzykomórkowych) hamując rodnikowe ich utlenianie.
Dzięki temu witamina E łatwo przenika do naskórka i skóry właściwej. Cechą charakterystyczną
jest to, że nie ulega ona przekształceniu w kolejny reaktywny rodnik, a wprost przeciwnie,
regeneruje się i znowu działa jako cząsteczka przeciwrodnikowa (12). Potrzebuje ona do
regeneracji witaminy C.
Tabela 1. Fitohormony i witaminy stosowane w kremach, istotnie wpływające na stan
skóry
Substancja czynna
Funkcja
• Fitoestrogeny
sojowe
• regulują produkcję kolagenu i elastyny, zapobiegają
powstawaniu zmarszczek,
• mają wyraźny dodatni wpływ na stan skóry, jej nawilżenie,
zmniejszając niekorzystne zmiany związane z tzw.
starzeniem hormonalnym,
• wygaszają procesy zapalne w skórze,
• wykazują działanie antyoksydacyjne,
• redukują przebarwienia skóry.
• Witamina A
Zmniejszenie rogowacenia naskórka, spadek utraty wody,
zmniejszenie przebarwień skóry
• Witamina C
Działanie fotoprotekcyjne, przeciwrodnikowe, wybielające,
przeciwzapalne
6
• Witamina E
Działanie przeciwrodnikowe, zmniejszenie utraty wody
Piśmiennictwo:
1. Brown BD, Thomas W, Hutchins A et al. Types of dietary fat and soy minimally affect hormones and
biomarkers associated with breast cancer risk in premenopausal women. Nutr. Cancer. 2002; 43(1)
, 22-30.
2. Brysk MM., Rajaraman S. Cohesion and desquamation of epidermal stratum corneum.
Prog. Histochem. Cytochem.1992; 25,1-53.
3. Cork MJ. The importance of skin barrier function. J.Dermatol. Treat 1997; 8, 7-13
4. De Winter S, Vink AA , Roza L. et al. Solar-stimulated skin adaptation and its effect on subsequent
UV-induced epidermal DNA damage. J. Invest. Dermatol. 2001; 117, 678-682.
5. Draelos Z.D. Therapeutic moisturizens. Dermatol.Clin. 2000; 18, 597-607.
6. Dunn L.B, Damesyn M., Moore A.A.et al. Does estrogen prevent skin aging Arch. Dermatol. 1997;
133,339-342.
7. Fenske N.A., Lober C.W. Structural and functional changes of normal aging skin. J. Am. Acad.
Dermatol. 1986; 15, 571-85.
8. Guinot C , Malvy D , Ambroisine L. et al . Effect of hormonal replacement therapy on cutaneus
biophysical properties of menopausal women. Ann. Dermatol. Venereol. 2002; 129(10 Pt 1), 1129-
33.
9. Loden M, Andersson A.C. Effects of topically applied lipids on surface-irritated skin. Br. J. Dermatol.
1996; 134, 215-20.
10. Nagata C, Shimizu H, Takami R et al. Soy product intake and serum isoflavonoid and estradiol
concentrations in relation to bone mineral density in postmenopausal Japanese women. Osteoporos
Int 2002; 13(3) , 200-4.
11. Nusgens B.V, Humbert P, Rougier A. et al. Topically applied vitamin C enhances the mRna level of
collagens I and III, their processing enzymes and tissue inhibitor of matrix metalloproteinase 1 in the
human dermis. J. Invest. Dermatol. 2001; 116, 853-859.
12. Postaire E., Junngman H., Bejot M. et all. Evidence for antioxidant pigmentation in skin: nutrientsinduced
results of a clinical trial. Biochem. Mol. Biol. Int. 1997, 42(5), 1023-33.
13. Rivas M, Garay RP, Escanero JF et al. Soy milk lowers blood pressure in men and women with mild
to moderate essential hypertension. J Nutr. 2002; 132(7) , 1900-2.
14. Sator P, Schmidt J, Sator M. at al. The influence of hormone replacement therapy on skin ageing: a
pilot study. Maturitas. 2001; 39(1), 43-55.
15. Schmidt J, Binder M , Macheiner W. et al. Treatment of skin aging symptoms in perimenopausal
women witch estrogen compounds. Maturitas. 1994; 20,25.
16. Vaillant L, Callens A. Hormone replacement treatment and skin aging. Therapie. 1996; 51(1), 67-70.
7
17. Varani J, Warner R , Gharaee-Kermani M. et al. Vitamin A antagonizes decreased cell growth and
elevated collagen-degrading matrix metalloproteinases and stimulates collagen accmulation in
naturally aged human skin. J. Invest. Dermatol. 2000; 114, 480-486.
18. Wertz P.W. Lipids and barrier function of the skin. Acta Derm. Venereol. 2000; 208 (suppl): 7-11
Tytuł: budowa skóry
Wiadomość wysłana przez: jumpi w 2007-11-05, 17:45:27
Skóra- budowa, wytwory, choroby skóry.

   Skóra jest narządem pokrywającym i osłaniającym ustrój. Skóra posiada złożoną, warstwową budowę przystosowaną do pełnienia wielu ważnych funkcji. Jest organem łączącym nasze ciało z otaczajacym światem. Skóra jest odbiorcą bodzców ze środowiska zewnetrznego poprzez liczne zakończenia nerwowe, które się w niej znajdują. Z drugiej strony stanowi osłonę chroniacą nasz ustrój przed szkodliwym działaniem środowiska. Dzięki swej znacznej powierzchni, wysokiemu stopniu zróżnicowania anatomicznego oraz swoistości czynności biologicznych skóra jest narządem bezwzględnie niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmu jako całości. W okolicach naturalnych otworów ciała skora przechodzi w błonę śluzową odpowiednich układów (pokarmowy ,oddechowy ,moczowy , narządy płciowe ) .Osłona pokrywająca całą powierzchnię ciała, tzw. powłoka wspólna, składa się z: powłoki właściwej, czyli skóry i jej przydatków.
   Skóra ma budowę warstwową. Składa się z trzech warstw: naskórek, skóra właściwa, tkanka podskórna.
Naskórek- warstwa zewnętrzna, pełni funkcję ochronną i rozrodczą. Składa się z warstw :
Warstwa podstawna. Jeden rząd walcowatych komórek ściśle przylegających do siebie ułożonych na błonie podstawnej. Komórki mają duże, owalne jądra komórkowe. W obrębie tej warstwy widoczne są liczne podziały komórkowe.
Warstwa kolczysta. Kilka rzędów komórek o kształcie wielokątnym, komórki nie przylegają ściśle do siebie, a połączone są ze sobą jedynie desmosomami. Powstałe przestrzenie międzykomórkowe wypełnia płyn bogaty w mukopisacharydy i białka.
Warstwa podstawna i kolczysta nazywane są warstwą Malpighiego ("żywą"), ponieważ powyżej tej warstwy nie obserwuje się podziałów komórkowych i rozpoczyna się proces keratynizacji.
Warstwa ziarnista. Kilka rzędów wrzecionowatych komórek. Komórki zawierają liczne ziarna keratohialiny.
Warstwa rogowa. Płaskie ściśle do siebie przylegające komórki dachówkowato ułożone, w górnej części komórki są luźniej ułożone. Cecha charakterystyczna korneocytów - brak lub szczątkowe jądro komórkowe.
   Skóra właściwa- warstwa środkowa, zawiera receptory, naczynia krwionośne, nerwy i inne gruczoły, np. potowe, jest to warstwa odżywcza i wspierająca (ma od 1 do 3 mm grubości). W skórze właściwej wyróżniamy dwie warstwy: brodawkowatą i siateczkowatą. Skóra właściwa zbudowana jest z:
1.włókien klejorodnych (kolagen)
2.włókien siateczkowych (retikulinowe)
3.włókien sprężystych (elastyna)
4.komórek (głównie fibroblasty)
5.istoty podstawowej (międzykomórkowej). Bezpostaciowa ciecz składająca się z kwasu chondroitynosiarkowego, hialuronowego białek i wielocukrów.
Elementy z których skóra jest zbudowana, nadają jej określone  właściwości morfologiczne i czynnościowe.  
             Tkanka podskórna jest niejednolita w różnych częściach ciała. Wyróżniamy tkankę podskórną z przewaga struktur włóknistych (tkanka podskórna zbita) lub struktur luźnych (tkanka podskórna luźna - np. tkanka tłuszczowa).
Tkanka łączna zbita składa się z włókien klejorodnych i sprężystych (najliczniejsze w głębokiej warstwie skóry właściwej).
Tkanka łączna luźna wypełnia wolne przestrzenie między narządami oraz częściami. Umożliwia połączenia anatomiczne narządów i ich przesuwanie się w stosunku do siebie (np.tkanka tłuszczowa).Tkanka tłuszczowa będąca złym przewodnikiem ciepła tłuszcz tkanki podskórnej chroni organizm przed niepożądaną utratą ciepła. (np.w zimie).
Podstawowe funkcje skóry to:
izolacja środowiska wewnętrznego od zewnętrznego (czynników fizycznych, chemicznych i biologicznych)
termoregulacja
udział w gospodarce wodno-elektrolitowej (gruczoły potowe)
odbiór bodźców ze środowiska zewnętrznego (dotyk, ból, ciepło, zimno)
melanogeneza- wytwarzanie melaniny, (melanina chroni organizm przed szkodliwym promieniowaniem UV)
gospodarka tłuszczowa - magazynowanie tłuszczu w tkance podskórnej  
wydzielanie dokrewne i reakcje odpornościowe (skóra zawiera komórki Langerhansa)
ochronie mechanicznej -osłona przed otarciami - warstwa rogowa naskórka ,włókna skóry amortyzacja sił działających od zewnątrz - włókna kolagenowe i sprężyste , podściółka tłuszczowa
ochronie chemicznej - gruczoły łojowe, płaszcz kwasowy i lipidowych powierzchni, keratyna naskórka
resorpcji - ograniczone i kontrolowane wchłanianie niektórych związków chemicznych
gospodarce wodno-mineralnej – gruczoł y potowe , podścielisko tkanki łącznej
gospodarce witaminowej - wytwarzanie witaminy D3 działającej przeciw krzywiczo
wydzielaniu dokrewnym - komórki tuczne (heparyna ,histamina).

           Przydatki skóry (wytwory naskórka): gruczoły skóry, włosy, paznokcie.  
     
          Gruczoły skóry.Występują w skórze ludzkiej w dwóch rodzajach, jako tzw. gruczoły potowe ekrynowe i gruczoły potowe apokrynowe, czyli wonne.
Część wydzielnicza gruczołów potowych znajduje się głęboko w skórze właściwej, lub nawet jeszcze głębiej - w górnej części tkanki podskórnej. Kontaktuje się ze środowiskiem zewnętrznym za pośrednictwem przewodu wyprowadzającego. Gruczoły potowe produkują pot , który stanowi roztwór wodny o obojętnym lub słabo kwaśnym odczynie pH. Zawiera różne jony, głównie sodowe, potasowe i chlorkowe, amoniak, mocznik, kwas moczowy.
       Gruczoły potowe ekrynowe. Najwięcej jest ich w skórze dłoni i stóp. Gruczoły ekrynowe wydzielają pot pod wpływem impulsów z układu nerwowego, także pod wpływem emocji (wydzielina składa się z wody i chlorku sodowego). Wytwarzanie i wydzielanie potu jest ważnym mechanizmem termoregulacji ciała. Pot parujący z powierzchni ciała zużywa dużo ciepła zapobiegając przegrzaniu.
        Gruczoły apokrynowe.Ten rodzaj gruczołów jest rzadziej spotykany. Występuje w skórze niektórych okolic ciała: okolicy pępka, narządów płciowych, pod pachami. Ich wydzielanie zależy głównie od działania hormonów płciowych, które pojawiają się w okresie dojrzewania. Są większe niż gruczoły ekrynowe. Ich wydzielina jest gęsta, może przypominać mleko. Wydzielanie odbywa się pod wpływem emocji, bodźców bólowych, tarcia. Wydzielina jest bezwonna, dopiero pod wpływem działania bakterii nabiera charakterystycznego zapachu.
          Włosy są to gładkie włókna zrogowaciałe, które powstają z komórek naskórka.
Rodzaje :
meszek
meszek stały
łonowe
włosy pachy
nozdrzy przednich
w otworze słuchowym i w okolicach odbytu
brwi
rzęsy
włosy głowy
           Włos znajduje się w mieszku włosowym. Część dolna to cebulka, dlalsza to korzeń włosa, część która wystaje całkowicie to łodyga. Włos zbudowany jest z keratyny twardej.
         Cykl włosowy: trwa od 2 do 6 lat  składa sie z 3 faz:
1.Faza wzrostu (anagen).
2.Faza pełnej czynności-inwolucja (katagen).
3.Faza spoczynku i wypadanie (telogen).
          Paznokcie: Paznokieć jest zrogowaciałą giętką blaszką która pokrywa powierzchnię grzbietową paliczków palców rąk i stóp.Zbudowany z: macierza, blaszki i łoża paznokcia oraz zrośniętej z nimi tkanki około paznokciowej. Blaszka paznokcia jest twarda i odporna na czynniki mechaniczne, co warunkuje występowanie w niej twardej keratyny.  
          Paznokcie są przydatkiem skóry pełniącym wiele funkcji, które ułatwiają życie codzienne. Można do nich zaliczyć ochronę opuszek palców oraz przed urazami, zwiększenie zdolności manipulowania drobnymi przedmiotami i ułatwienie chwytania, umożliwienie bardziej precyzyjnych ruchów palców oraz zwiększenie wrażliwości dotykowej.
Jedną z bardziej wartościowych cech paznokcia jest to, że może służyć jako element diagnostyczny chorób układowych i skóry.

         Choroby skóry
Alergiczne choroby skóry:
Pokrzywka, Obrzęk naczynioruchowy, Atopowe zapalenie skóry,Wyprysk.
Bakteryjne choroby skóry:
Zakażenia gronkowcowe: Zapalenie mieszków włosowych, Czyrak, Czyraczność, Czyrak gromadny,
Zakażenia paciorkowcowe: Róża, Liszajec zakaźny, Niesztowica,Piodermia przewlekła brodawkująca i wrzodziejąca.
Inne choroby bakteryjne:
Borelioza, Promienica, Łupież rumieniowy, Bielactwo.
Choroby paznokci:
Zmiany zanikowe paznokci, Szponowatość, Paznokcie rurkowate (wrodzone pogrubienie paznokci), Zespół żółtych paznokci, Szorstkość paznokci, Koilonychia - wklęśnięcie płytki paznokciowej, Oddzielanie się płytki paznokciowej, Złuszczanie płytki paznokciowej, Bielactwo paznokci.
Grzybice skóry i przydatków:
Grzybice skóry owłosionej, Grzybice skóry gładkiej, Zakażenia drożdżakowe (Kandydozy), Łupież pstry.
Kolagenozy:
Układowy toczeń rumieniowy, Podostra skórna postać liszaja rumieniowatego, Postać ogniskowa (przewlekła) tocznia rumieniowatego, Twardzina,Twardzina układowa, Twardzina ograniczona, Zapalenie skóry i mięśni,Zesztywniające zapalenie kręgosłupa.
Nowotwory skóry i stany przednowotworowe:
Łagodne nowotwory łącznotkankowe, Włókniaki, Bliznowiec.
Stany przedrakowe: Rogowacenie słoneczne (starcze), Róg skórny, Skóra pergaminowa i barwnikowa, Rogowacenie białe (leukoplakia), Rogowiak kolczystokomórkowy, Choroba Bowena,
Nowotwory złośliwe skóry:
Rak podstawnokomórkowy, Rak kolczystokomórkowy, Czerniak złośliwy.
Pasożytnicze choroby skóry:
Wszawica, Świerzb.
Rumieniowe choroby skóry:
Rumień wielopostaciowy (wysiękowy), Rumień trwały, Rumień guzowaty, Łupież różowy
Trądzik pospolity (młodzieńczy)
Trądzik różowaty i inne choroby o podłożu łojotokowym: Łupież łojotokowy, Łojotokowe zapalenie skóry, Trądzik różowaty.
Wirusowe choroby skóry:
Pólpasiec i ospa wietrzna, Opryszczka pospolita, Brodawki skórne i płciowe, Mięczak zakaźny.
Zaburzenia rogowacenia: Rogowiec dłoni i stóp, Rybia łuska, Rogowacenie mieszkowe, Choroba Dariera.
Znamiona barwnikowe: Znamiona naskórkowe.
Znamiona naskórkowe brodawkowate, Brodawka łojotokwa (starcza),
Znamiona melanocytowe barwnikowe.
Znamiona barwnikowe naskórkowe, Znamiona komórkowe barwnikowe, Znamię błękitne, Znamię wrodzone, Znamię Spitz, Zespół znamion dysplastycznych (aktywnych), Znamiona wychodzące z gruczołów łojowych, Znamiona wychodzące z gruczołów potowych,
Znamiona naczyniowe:
Naczyniak płaski, Naczyniak jamisty, Naczyniak gwiaździsty, Ziarniniak naczyniowy.
żródło: internet, notatki własne
Tytuł: skóra
Wiadomość wysłana przez: Gość w 2008-06-17, 08:31:36
Nooo to jeżeli już wszystko wiemy o skórze...nawet o kopytach, czy rogach pustorożców, to warto wiedzieć jak o nie dbać (także o wspomniane kopyta jeżeli ktoś takowe posiada).
Tak jak kiedyś się śmiałam, że co to w tej ameryce nie wymyślą, że kobiety nie mają na co pieniędzy wydawać (chodzi o fitness i spa), tak teraz zaczynam to rozumieć i włączać się do tej społeczności.
Warto przyjrzeć się tym, że obecnie możemy sobie na więcej pozwolić, dlatego pewnie tak popularne stają się, już nie same salony kosmetyczne, ale właśnie fitness i spa.
Pytanie czy Wy także korzystacie z tych usług w celach regeneracji, poprawy jakości skóry i samopoczucia..? (tu bardziej chodzi o spa)
Czy jesteście jeszcze sceptycznie na to nastawione...i jak tak do dlaczego?
Tytuł: skóra
Wiadomość wysłana przez: Catrine w 2008-06-17, 17:28:26
Na pewno SPA to cudowne miejsce :D Chciałabym w przyszłości pracować w jakimś.Ale na korzystanie z tego typu zabiegów niestety póki co mnie nie stać.
Tytuł: skóra
Wiadomość wysłana przez: Gość w 2008-06-18, 13:39:37
a dlaczego?
tzn. wg Ciebie ile wykosztowałby Cie weekend w spa?
Tytuł: skóra
Wiadomość wysłana przez: Catrine w 2008-06-18, 17:35:19
Nie wiem nie orjentuje się teraz w cenach zabiegów(ale na pewno na moją kieszeń obecnie za drogo).Ja wliczam od razu nocleg,wyżywienie i zabiegi-zalezy jakie taki koszt prawda?
A ty z jakich korzystasz i ile Cie to wynosi?
Tytuł: skóra
Wiadomość wysłana przez: linek w 2008-06-22, 23:10:41
Ja mialam okazje byc w Spa, koszt 1000 zl :lol:
Tytuł: skóra
Wiadomość wysłana przez: Catrine w 2008-06-24, 16:40:34
Właśnie tak ostatnio przeglądałam oferty paru SPA i stwierdzam,że na razie mnie na to nie stać.Mam nadzieje,że zmieni się to w najbliższym czasie :D